Downloads only. Physical CD not available.
|
The ricercar is a musical composition that emerged during the late Renaissance and predominantly in the early Baroque period. The term "ricercar" originates from the Italian verb "ricercare," which signifies the act of searching or seeking. Many ricercars serve a preludial role by seeking out the key or mode of a following musical composition. The most widespread application of the term in modern times relates to an early type of fugue, especially one that is solemn and has extended note values applied to the subject. Nevertheless, the word has been employed somewhat differently throughout history. Two well-known examples of ricercars include the pair composed for harpsichord in Bach's The Musical Offering and the collection of seven ricercars written for solo cello by Domenico Gabrielli. Both pieces showcase the versatility and technicality of the ricercar genre. The series of pieces for piano and (processed) vocals by Okonsar displays a unique blend of contemporary and experimental elements. The main pitches are from the theme given to J. S. Bach for him to improvise fugue by Frederick II on May 7, 1747. Called "Thema Regium," this theme is characterized by its elegant and intricate melodic structure. Taken as a "series of pitches" in a 12-tone manner in its first six bars, the theme includes two repeated pitches, G and E-flat, and two omitted pitches, B and A naturals, that create a sense of unity and repetition throughout the composition. The "pitch-classes" are used either as a "scale" or as a "12-tone" series in various pieces of the cycle. For example, in the first piece ("Distant Shores") of the cycle, the theme is transposed and used as a scale to create a sense of harmonic progression. In contrast, in the VII. piece, ("Ephemeral Whispers"), the theme is manipulated as a 12-tone series, where each pitch class is used precisely once before repeating, creating a more dissonant and unpredictable atmosphere. The vocal parts are digitally processed phrases for added texture and complexity. Combining piano and digitally processed tracks creates a unique and dynamic sound, combining traditional elements with modern technology. The cycle of 14 pieces "Rirercar's" by David-Ezra Okonsar is a prime example of this fusion and displays the seamless blend between classical and electronic music. -------------------------------------------------- FR Le ricercar est une forme de composition musicale apparue à la fin de la Renaissance et principalement au début de la période baroque. Le terme « ricercar » vient du verbe italien « ricercare », qui signifie l'acte de chercher ou de chercher. De nombreux ricercars jouent un rôle de prélude en établissant la tonalité ou le mode d'une composition musicale suivante. L'application la plus répandue du terme dans les temps modernes est un type de fugue, en particulier celle qui est solennelle et dont les valeurs de notes du sujet sont longues. Néanmoins, le terme a été employé de manière quelque peu différente au cours de l’histoire. Deux exemples bien connus de ricercars incluent la paire composée pour clavecin dans L'Offrande Musicale de Bach et la collection de sept ricercars écrite pour violoncelle seul par Domenico Gabrielli. Les deux pièces mettent en valeur la polyvalence et la technicité du genre ricercar. La série de pièces pour piano et chant (traité numériquement) d'Okonsar présente un mélange unique d'éléments contemporains et expérimentaux. Les hauteurs principales sont tirées du thème donné à J. S. Bach afin qu'il improvise une fugue, par Frédéric II le 7 mai 1747. Appelé « Thema Regium », ce thème se caractérise par sa structure mélodique élégante et complexe. Pris comme une "série de hauteurs" de manière 12 tons dans ses six premières mesures, le thème comprend deux notes aparaissant deux fois, Sol et Mi bémol, et des notes non-existantes, le Si et le La naturels, ceci contribue à la création d'un sentiment d'unité et de répétition tout au long de la composition. Les « classes de hauteurs » sont utilisées soit comme une « gamme », soit comme une série de « 12 tons » dans diverses parties du cycle. Par exemple, dans le premier morceau du cycle ("Distant Shores") , le « thème royal » est transposé et utilisé comme une gamme pour créer un sentiment de progression harmonique. En revanche, au septième pièce ("Ephemeral Whispers"), le thème est manipulé comme une série de 12 tons, où chaque classe de hauteur est utilisée précisément une fois avant de se répéter, créant une atmosphère plus dissonante et imprévisible. Les parties vocales sont des élements tirés de la partie de piano, traitées numériquement pour plus de texture et de complexité. La combinaison de piano et de parties traitées numériquement crée un son unique et dynamique, combinant des éléments traditionnels avec la technologie moderne. Le cycle de 14 morceaux "Rirercar's" de David-Ezra Okonsar est un excellent exemple de cette fusion et illustrent le mélange harmonieux entre musique classique et électronique. -------------------------------------------------- TR Ricercar, geç Rönesans döneminde ve özellikle erken Barok dönemde ortaya çıkan bir müzik formudur. "Ricercar" terimi, arama eylemini ifade eden İtalyanca "ricercare" fiilinden kaynaklanmaktadır. Pek çok Ricercar, takip eden müzik kompozisyonunun tonalitesini veya modunu "yerleştiren" bir prelüd görevi görür. Rirecar'ın modern zamanlarda en yaygın uygulaması, erken dönem füg türüyle, özellikle de "ağır başlı" ve teması uzun nota değerlerine sahip bestelerde ortaya çıkar. Bununla birlikte, bir müzik formu olarak "Rirercar" tarih boyunca biraz farklı biçimlerde kullanılmıştır. Ricercar'ların iyi bilinen iki örneği arasında Bach'ın The Musical Offer'ında klavsen için bestelenen iki adet Rirercar'ı ve Domenico Gabrielli'nin solo çello için yazdığı yedi ricercar koleksiyonu yer alır. Her iki parça da ricercar türünün çok yönlülüğünü ve teknik özelliklerini sergiler. Okonsar'ın piyano ve (sayısal olarak işlenmiş) vokaller için hazırladığı eser serisi, çağdaş ve deneysel öğelerin benzersiz bir karışımını sergiliyor. Ana notalar, 7 Mayıs 1747'de II. Frederick tarafından J. S. Bach'a füg doğaçlama yapması için verilen temadan alınmıştır. "Thema Regium" olarak adlandırılan bu tema, zarif ve karmaşık melodik yapısıyla dikkat çeker. Bu tema, 12 tonlu bir "perde dizisi" olarak alındığı zaman, ilk altı ölçüsünde, birlik ve beraberlik duygusu yaratan iki tekrarlanan nota (Sol ve Mi-bemol) ve iki "eksik" nota (Si ve La natürel) içerir. Dizinin çeşitli parçalarında bu tarihsel tema ("Thema Regium") ya bir "gam" (mod) ya da "12 ton" serisi olarak kullanılmıştır. Örneğin, birinci parçada ("Distant Shores"), tema modal biçimde ele alınır ve armonik bir ilerleme hissi yaratmak için bir "mod" olarak kullanılır. Buna karşılık, yedinci parça, ("Ephemeral Whispers"), temayı bir 12 ton dizisi olarak manipüle eder; burada her perde sınıfı (pitch-class) tekrarlanmadan önce tam olarak bir kez kullanılır ve daha uyumsuz (dissonant) ve öngörülemez bir atmosfer yaratır. Vokal partiler, daha fazla doku ve karmaşıklık sağlamak için dijital olarak işlenmiş cümlelerdir. Piyano ve dijital olarak işlenmiş parçaları birleştirmek, geleneksel unsurları modern teknolojiyle birleştirerek benzersiz ve dinamik bir ses yaratır. "Rirercar's", 14 parçalık bu seri, David-Ezra Okonsar'ın yarattığı klasik ile elektronik müzik arasındaki kusursuz karışımı sergiler. |
||||||||||||||||||||||||||
| |
||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||
